Een groot Hart
15 November 2016 | Kenia, Sondu
Mijn vriendin Pamela (hoofd van de administratie van het centrum) heeft helemaal zelf haar huis laten bouwen. Elke shilling legde ze apart en wanneer ze genoeg had kocht ze weer een gedeelte om het huis af te maken. Ik was er in 2009 geweest met Joke. En sindsdien niet meer geweest. Afgelopen zondag konden we meerijden met sister en driver. We hebben een heerlijke dag gehad. Ik had in Nederland al aan Andrea gevraagd om een kunstwerk te maken voor Pamela. Een schilderij dat omschrijft hoe ik Pamela zie en wat een sterke vrouw ze is. Gescheiden. Verlaten door haar man. Kiest om alleen te blijven. Grote zorgen heeft om haar kinderen. Kleinzoon die eigenlijk niet welkom was. Ze tot haar heeft genomen. Stap voor stap. Een groot hart voor alle kinderen en haar hart volledig op God vertrouwt.
Het was een emotioneel moment dit haar te overhandigen. Andrea heeft het echt heel mooi verwerkt in de schilderij.
Aangezien de priester uit Malta overkwam was het niet mogelijk om ons op te halen. Er werd gevraagd om naar de t -junction te komen en daar op ze te wachten. We hebben de stoute schoenen aangedaan en zijn de matatu ingestapt tot onvrede van Pamela. Matatus zijn busjes die opgepropte mensen en dieren vervoert. Echt veilig is het niet. Onderweg bijna een geit onder de auto gehad.ging net goed. Ik hoor Mark al denken.
Eenmaal in dorp hebben we pikipiki genomen. Alleen nu wel samen. 2 Hollandse meiden in een jurk op een brommer. Nou dat was een hele belevenis. Geen weg is recht. Elke hobbel voel je. Andrea had volgende dag erg last van haar stuitje.
Over groot hart gesproken. Mijn hart barste bijna uit elkaar. Ik liep langs de watertank. Ze hadden een pomp aangesloten alleen niet bedacht om het te verbinden met een andere tank om het water op te vangen. Ik zag heel veel water uit de pijp komen...gewoon over het gras. Zo snel als ik kon vroeg ik mensen om emmers. Jim gehaald en gevraagd om leidingen/slang te regelen. Ineke en ik hebben achter elkaar emmers eronder gehad en zo water uitgedeeld. Wat een liters hebben we weggebracht.
2e dag waren ze nog aan het verpompen. Jammer want de werklui staan te wachten om te beginnen met loodzwaar werk nl muur afbreken binnen in de tank.
De trap van guesthouse is klaar. Erg mooi geworden.
Ze zijn nu bezig met verven. De muren worden eerst geschuurd. Onderlaag. Randen van plafond naar muur word opgevuld en dan pas verven.
Omdat de priester uit Malta er was werd er ochtends een dienst gehouden. De kinderen werden in gezegend met een paar takken van de boom die groene bladeren bevatte. Mooi om te zien dat ze improviseren. Want priester hadden zijn wijwater borstel niet mee.
De priester had een mooie preek over een hart. Een hart die niet klein moet blijven maar steeds groter... om uit te delen. En niets voor jezelf te houden. De kinderen werden bemoedigd met woorden zoals je bent uniek. God ziet je tranen. Ziet je beperking. Een voorbeeld werd aangehaald iemand met een beperking veel kan doen.
Eind van deze dag kom ik nog een mooi hart tegen. Groot hart van mijn vriendin Andrea. Ze heeft me een surprise party geregeld. alle kinderen krijgen vanavond koninklijk maaltijd. Nl vlees. Veel medewerkers bleven eten en we vierde mijn 17e jaar hier op centrum. Luxe buffet en afgesloten met speech, cadeaus en dancing.
Ik hou met heel mijn hart van dit centrum...
Het was een emotioneel moment dit haar te overhandigen. Andrea heeft het echt heel mooi verwerkt in de schilderij.
Aangezien de priester uit Malta overkwam was het niet mogelijk om ons op te halen. Er werd gevraagd om naar de t -junction te komen en daar op ze te wachten. We hebben de stoute schoenen aangedaan en zijn de matatu ingestapt tot onvrede van Pamela. Matatus zijn busjes die opgepropte mensen en dieren vervoert. Echt veilig is het niet. Onderweg bijna een geit onder de auto gehad.ging net goed. Ik hoor Mark al denken.
Eenmaal in dorp hebben we pikipiki genomen. Alleen nu wel samen. 2 Hollandse meiden in een jurk op een brommer. Nou dat was een hele belevenis. Geen weg is recht. Elke hobbel voel je. Andrea had volgende dag erg last van haar stuitje.
Over groot hart gesproken. Mijn hart barste bijna uit elkaar. Ik liep langs de watertank. Ze hadden een pomp aangesloten alleen niet bedacht om het te verbinden met een andere tank om het water op te vangen. Ik zag heel veel water uit de pijp komen...gewoon over het gras. Zo snel als ik kon vroeg ik mensen om emmers. Jim gehaald en gevraagd om leidingen/slang te regelen. Ineke en ik hebben achter elkaar emmers eronder gehad en zo water uitgedeeld. Wat een liters hebben we weggebracht.
2e dag waren ze nog aan het verpompen. Jammer want de werklui staan te wachten om te beginnen met loodzwaar werk nl muur afbreken binnen in de tank.
De trap van guesthouse is klaar. Erg mooi geworden.
Ze zijn nu bezig met verven. De muren worden eerst geschuurd. Onderlaag. Randen van plafond naar muur word opgevuld en dan pas verven.
Omdat de priester uit Malta er was werd er ochtends een dienst gehouden. De kinderen werden in gezegend met een paar takken van de boom die groene bladeren bevatte. Mooi om te zien dat ze improviseren. Want priester hadden zijn wijwater borstel niet mee.
De priester had een mooie preek over een hart. Een hart die niet klein moet blijven maar steeds groter... om uit te delen. En niets voor jezelf te houden. De kinderen werden bemoedigd met woorden zoals je bent uniek. God ziet je tranen. Ziet je beperking. Een voorbeeld werd aangehaald iemand met een beperking veel kan doen.
Eind van deze dag kom ik nog een mooi hart tegen. Groot hart van mijn vriendin Andrea. Ze heeft me een surprise party geregeld. alle kinderen krijgen vanavond koninklijk maaltijd. Nl vlees. Veel medewerkers bleven eten en we vierde mijn 17e jaar hier op centrum. Luxe buffet en afgesloten met speech, cadeaus en dancing.
Ik hou met heel mijn hart van dit centrum...
-
15 November 2016 - 21:54
Hans & Aukje:
Wauw, wat een prachtige verhalen weer! Mooi beschreven. Erg leuk dat jij ook zo verrast wordt. Je hebt het zeker verdiend. Nog 2 goede dagen gewenst! -
15 November 2016 - 23:09
Saskia:
Top!!!!!! -
16 November 2016 - 00:07
Ineke:
Lieve Christa wat heb ik een respect voor je inzet en positiviteit. -
16 November 2016 - 08:34
Mieke:
Wat een verhalen. Je vertelt alles zo goed, het voelt of we er zelf bij zijn. En wat mooi dat jij door Andrea in het zonnetje bent gezet!
Vandaag jullie lastste dag op het centrum, morgen vliegen jullie al naar Nairobi.
Geniet van deze laatste dagen en een goede vlucht. Freddy en Mieke
-
16 November 2016 - 09:10
Zr.Vita:
Dag Christa,
Het wordt tijd dat ik je een reactie stuur al heb ik de verhalen gelezen. Het is geweldig wat jullie daar doen.Zr.Ludovena en met haar heel veel kinderen hebben geluk dat je daar begonnen bent 17 jaar geleden en dat je het nog op een grootse manier doet. Ik ga van 3 december tot 21 december naar Kenia en zal zeker Zr.Ludovena ontmoeten. Ik weet niet zeker of ik in Nyabondo zal komen, omdat er al veel op het programma staat.
Ik wens jullie nog goede dagen daar.
Groetjes, ook aan Mark,
Zr.Vita. -
16 November 2016 - 22:21
Anja Stegeman:
Hallo lieve Christa,
Wat een mooi ontroerend verhaal weer vandaag. Geweldig mooi wat jullie daar allemaal doen.
Met de foto`s van jullie zijn wij er ook een beetje bij, helemaal TOP!!!
Nog even genieten hoor en dan......
Alvast een hele goede terugreis gewenst en weer tot ziens in Teuge!!!
Lieve Groetjes Anja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
