Eigen trofee

Vrijdag de 24e, de tafeltennistafel is af. Het is direct omarmt door de kenianen en er wordt al meteen fanatiek gespeeld. Het fungeert tevens als een nieuwe hangplek voor de gehandicapte kinderen op het centrum. Leuk om te zien. We proberen per dag onze aandacht aan zoveel mogelijk verschillende kinderen te verdelen.
In de praktijk is het best wel lastig om de aandacht goed te verdelen, zeker voor/door onze eigen kinderen. Maar zowel de volwassen als kinderen hebben een ieder wel hun plekje gevonden op het centrum met bezigheden waar men zich prettig bij voelt. Het blijft wel wennen dat niks gaat zoals je denkt dat het zou moeten gaan. Elke keer veranderd er wel iets, het is is continue omschakelen.
Vrijdagavond was de grote "weekend FINALE UNO spelen". ( UNO is is een kaartspel). Al twee weken lang wordt er Nederland vs Kenia gespeeld. drie avonden in de week wordt er op de scherpst van de snede UNO gespeeld. Elke avond wordt er creativiteit gebruikt in het uitdossen , bij zowel Nederland als Kenia. clownneuzen op, Afrikaanse verentooi, shirts binnenste buiten. Bijzonder om te zien. Maar helaas, vrijdagavond was er weer eens geen stroom ,en in het donker spelen werkt niet, dus allemaal zwaar teleurgesteld naar huis. Geen stroom, maar tevens ook zeer weinig water. De plaatselijke waterbedrijf heeft al een week geen water gegeven aan het centrum, en dat in de periode dat het nu zomer is en water zeer noodzakelijk is. Het beetje regen wat er valt, vult de putten ook niet helemaal. Dus geen water en geen stroom, wij als westerlingen worden dan toch wel een beetje nerveus. Hoe lang kun je zonder? Sister Ludovena geeft als advies mee, dat we nog maar eens extra moeten bidden en vertrouwen hebben dat alles goed komt. Christa heeft met Maureen het Guesthouse schoongeveegd en gedweild, ambitieus, aangezien er links en rechts nog wel dingen moeten worden gedaan, maar het dweilen is alvast een goede stap in de richting en geeft direct ruimte.
Er gaan slapen in het guesthouse is misschien wel erg ambitieus, er moet helaas nog teveel gebeuren in en om het guesthouse en aangezien het tempo nog steeds niet heel erg hoog ligt, gaat het slapen wat Mark graag wenste niet door, tenzij er nog hele grote (financiële) wonderen worden verricht.

Zaterdag de 25e. Kleine klussen aan de gebouwen op het centrum gedaan, we hebben 2x 3 lampen op 1 zonnepaneel gekocht we zijn begonnen met het plaatsen daarvan bij de vocational training, 2 lampen in de eetzaal en een lamp die doorloopt naar de kamer ernaast. We zijn enorm verbaasd over het simpele systeem wat enorme lichtstralen het geeft. Vervolgens zullen we de slaapruimtes voorzien van de andere 3 lampen.
We zijn enthousiast en we besluiten om meer te bestellen voor andere ruimtes.
Uiteindelijk laat in de avond de grote UNO finale gespeeld. Job had een mooie trofee gemaakt voor de keniaanse jongens. Een mooi vakkundig handgemaakt houtsnijwerk met alle namen erop mochten we overhandigen aan de jongens, wat waren ze trots. Trots dat ze met UNO gewonnen hadden van de Nederlanders en trots op een mooie eigen trofee.

Zondag de 26e was een dag om naar de stad Kisumu te gaan. Zondag is het rustig op de weg, rustig op het centrum. En een goed moment voor ons gedurende een werkweek. Kunnen we letterlijk en figuurlijk bijtanken. Onze kinderen kijken uiteraard ook erg uit naar deze dag. Een dag Kisumu betekend een paar uur zwemmen in een zwembad bij een hotel , boodschappen doen en weer terug naar het Nyabondo centrum. Ook nu weer terug de weg omhoog in de stromende regen, das echt wel safari 2.0 kan ik zeggen. Glibberend en glijdend met de auto over de zeer vele spekgladde stenen, dat is echt wel een hele belevenis.

Na 1,5 week wordt er op de maandag, weer een beetje water verpompt door het drinkwaterbedrijf, en de waterputten op het centrum stromen langzaam vol. Ook wij hebben dan na een paar dagen weer de beschikking over water in ons huis om te douchen en de wc door te trekken. Een klein vreugdedansje is zeker op zijn plaats. Het einde van deze maand komt eraan, dat betekend voor de huidige kinderen op het centrum een welverdiende vakantie. Ze maken hier wel lange dagen, 6 dagen per week. van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat is men druk in de weer, er wordt soms eens niet gekeken of je wel of niet gehandicapt bent. De gezonde kinderen helpen de gehandicapten, dat is wel een mooie saamhorigheid om te zien. De maand augustus zal het dus erg rustig zijn op het centrum qua kinderen i.v.m. de vakantie. De meesten gaan of naar huis, of naar familie elders in Kenia. De maand september moeten ze dan terug zijn. Door heel veel verschillende reden gebeurt dat niet altijd.
Maar in de maand augustus zijn er ook operaties hier op het centrum. In dat opzicht wordt het ook wel drukker. Zeker wat betreft slaapgelegenheid. Naast de doctoren en verpleegkundigen komen er vanaf augustus nog eens drie Nederlanders op het centrum. drie Nederlandse stagiaires. Dat betekend dat er nu heel wat moet worden geschoven met bedden. In al die 17 jaar dat we hier komen is het dan nog nooit zo druk geweest met Nederlanders op het centrum. Dat wordt voor iedereen een beetje passen en meten met elkaar. Reuze benieuwd hoe dat gaat. Christa heeft inmiddels al vele gesprekken gevoerd met Sister Ludovena over het centrum, over waar we staan en hoe verder.

Dinsdag 28 juli is de start van het zelf maken van het frame voor de watertank. Gisteren heeft Mark en Jim deze basis bestanddelen in Kisumu gekocht. Jim is de technische man van het Nyabondo centrum. Hij is degene die gaat lassen. Want de komende dagen zal er veel gelast worden om het enorme ijzeren gevaarte op zijn plaatst te krijgen. Het wordt een ijzeren frame van 6 meter hoog, waar uit eindelijk een watertank van 2300 liter op komt staan, welke ervoor moet zorgen dat er water en druk in het guesthouse komt. 's Avonds lekker gegeten bij buurman Frater Francis. Een prachtige Keniaanse gastheer, met een uitstekende keuken. Zelfs de Keniaanse Ugali smaakte goed. Als toetje was er een heerlijke appeltaart, gemaakt door Maike en Maaike. Een mooie mix van zoals het nu bij ons gaat, elkaar aanvullen en stimuleren. Leren van elkaar, leren van elkaars cultuur. Mooi dat we dit onze kinderen kunnen meegeven en trots op de kinderen hoe ze het doen hier in Kenia.